słabo mi się zrobiło przy końcówce...
piłą mi zaleciało bbrrryyy... się biedaku wycierpiałeś za wszystkie lata chyba...
dobrze, że się nie poddajesz i nadal chcesz jeździć :)
każdy wpis tego typu pokazuje mi ile miałam szczęścia podczas wypadków w których uczestniczyłam, szkoda że wszyscy nie mają takiego szczęścia :(

bandziorro, o zaufanie muszę mocno powalczyć u mamy, a sam nie jestem zniechęcony do tematu jazdy; echo, o wypadek jest niezwykle łatwo, jednak nie warto się poddawać i spróbować wszystkiego; GPZ, spokojnie, raz na wozie, raz pod wozem; yuisland, dzięki za życzenia; zmija, konsultowałem się w prywatnym gabinecie ortopedycznym, gdzie, tak samo jak w szpitalu, lekarz zagwarantował mi powrót do pełnej sprawności

Czytając pierwsze akapity tego wpisu po moich plecach przeszły ciarki. Nawet najgorszemu wrogowi nie życzyłabym takich przejść jak Twoje. Mam nadzieję, że w szpitalu złożyli Ciebie porządnie do kupy. Robiłeś może konsultacje z jakimiś innymi lekarzami?

Wracaj do zdrowia! Czekam na następny wpis i mam nadziej że już chodzisz.

Dodam, jeszcze,ze wczoraj sam cos przezylem... Uff... O maly wlos. Nigdy nie sadzilem, ze czlowiek jest zdolny do reakcji w tak krótkim czasie (0.1s). Nie zdazylem pomyslec, nie zdazylem zrozumiec, nie zdazylem dokladniej zauwazyc, gdy, pod wplywem adrenaliny, prawa ręka juz sciągnęła kierownicę do przeciwskrętu. W momencie zainicjowania reakcji, przy prędkości ok 50 km/h miałem do samochodu poprzedzającego chyba tylko 1 metr. Szczęscie, że jechałem przy lewej krawędzi pasa i szkowałem się do jego zmiany. Jadąc parę metrów za samochodem, odwróciłem głowę w lewo, aby upewnić się o możliwości manewru. Gdy zacząłem ją prostować, serce zaczęło pompować adrenalinę. Samochód przede mną stał! Ja jechałem za nim 50'tką. Do blachy został mi 1 metr. Minąłem go na centymetry. Dodałem gazu. Nie wiem jak to zrobiłem. Przez chwilę analizowałem w myślach całą sytuację. Jakim cudem uniknąłem kolizji? Ściągnąłem prawą ręką kierownicę do przeciwskrętu? Chyba tak, bo byłem wyprostowany a moto się przechyliło w lewo. Uff... Ale mam nadzieję, że słowa "zachowaj odstęp" nikt mi już powtarzać nie będzie musiał...

To ja się tu nad sobą użalam, że moto połamane, a mnie kolano boli. Widzę jednak, że niektórzy mają dużo gorzej. Trzymaj się chłopie, dasz radę. Napisz jak zareagowała Twoja rodzina na wypadek. Pewnie teraz dużo wody w Wiśle upłynie zanim odzyskasz znowu ich zaufanie.

Masakra. Gdyby mnie takie cos spotkalo to bym sie chyba na długo pogniewal z motongami... Potem zapewne latami walczyłbym o zaufanie żony do mnie jako motocyklisty. 3maj sie, nie daj się złamać psychicznie.

Jestem przyszłym motocyklistą, trochę mnie przestraszyłeś Jak niesamowicie łatwo o wypadek na motocyklu. Oby tylko noga odzyskała 100 % sprawności pozdro !

Kurczę, powinieneś już normalnie chodzić - 2 miesiące od feralnego 2 lipca dawno minęły... Zaniepokoiła mnie Twoja odpowiedź na wpis Michalińskiego. Motocykl motocyklem, ale się szykujesz do najfajniejszej profesji świata! Jak z lataniem? Znaczy tym w 3 wymiarach przestrzeni. Chciałbym napisać coś pocieszającego, a tu odsłaniają się kolejne akty dramatu - o wątku osobistym już nie wspominając, choć bolesny, szczególnie po takim świetnym opisie poruszania się po stolicy. Mój przyjaciel wykłada angielski w Szkole Orląt. Ostatnio próbowałem go zarazić pasją do moto, ale chyba mi się nie udało ;) A tak miło byłoby mieć towarzysza do latania. No a w kwestii pocieszenia - zrobiłem dziś 200 kilometrów i tyłek był zmrożony mimo 3-warstwowych dobrych spodni. Uhm, wiem, do dupy z takim pocieszeniem. Pisz, co się dzieje, pozdrawiam!

michalinski, sprawa jest w toku, dopiero w tą środę złożyłem zeznania na policji. sytuacja jest o tyle trudne do rozstrzygnięcia, że wpakowałem się w bok samochodu, który jadąc przede mną, wyjechał do środka drogi i zjechał w zjazd w polną drogę w prawo, przy czym stało się to nagle i bez ostrzeżenia. noga... temat na kolejny wpis

Jak to czytałem, to aż mnie samego noga bolała, a i gęba mi się wykrzywiała w grymasie bólu. Współczuję złamania, ale wierzę, że odzyskałeś sprawność w nodze? No i jak się potoczyła sprawa z odszkodowaniem itp? Wszak prędkość miałeś niezbyt kodeksową mimo, iż z opisu wynikało, że wymusili pierwszeństwo? Nie wiem czy dobrze doczytałem... Pozdrawiam! M. :)